La Plata y el día de madre
Door: Marlissa
Blijf op de hoogte en volg Marlissa
22 Oktober 2012 | Argentinië, La Plata
Hola,
Jullie zullen wel denken, alwéér een reisverslag in zo'n korte tijd? Heeft ze niks beters te doen? Achja, nu heb ik de tijd nog! Morgen beginnen de colleges pas, om half 9..
Zoveel is er nog niet over bekend, alleen dat ik er dan moet zijn. Ik ga met Camila lopend erheen. Het is namelijk best dichtbij, een kwartiertje en je bent er.
Ook zit je dan gelijk in het centrum, perfect dus. Overal winkeltjes, veel mensen en véél auto's.. De winkels zitten allemaal vast aan een autoweg, waardoor het nogal chaotisch overkomt. Fietspaden heb je hier niet en eigenlijk heb ik ook nog geen één fietser gezien, op Ricardo (m'n gastvader) na dan.. haha. Ze vinden het heel fascinerend dat wij fietspaden hebben en sloten.. Nog steeds vind ik het lastig om uit te leggen wat het nou zijn.. Kleine meren? Hm...
Overal suiker bij doen is hier ook heel normaal. De suikerpot staat altijd op tafel. Als je thee of melk wilt drinken of fruit wilt eten, een scheutje suiker is heel normaal. Hetzelfde met zout bij warme maaltijden, alhoewel het in Nederland soms ook heel normaal is (maar niet bij ons thuis).
Ook nu weer staat er wat lekkers voor me neus. Het is bijna 21.00 uur en tot die tijd kan je nog restjes eten, zoals gebak van vanmiddag en een soort van zelfgemaakte truffels. Zometeen zullen we aan het avondeten gaan beginnen.
Helaas gaat oma vanavond weg, want die woont in de provincie Las Pampas, best ver weg van hier. Het zit midden in Argentinië. Ze gaat een busreis maken van 10 uur en wordt dan weer herenigd met haar man, want die zit daar alleen. Om de zoveel maanden komt ze naar La Plata om hier te zijn met de familie (en om te koken en te schoonmaken..).
Vanmiddag heb ik een gezellige lunch gehad met de familie, inclusief de andere opa en oma, dochter en nichtje. Vandaag was Spaans wel aardig lastig, gesprekken waren bijna niet te volgen. Ze praten zo snel en sommige praten heel onduidelijk. Ook de dagelijkse gesprekken zijn lastig, omdat we dat op de uni nooit geoefend hebben. De kleinste dingetjes zijn het moeilijkst. Ik ga proberen me woordenschat flink op te vullen...
Alhoewel, het was een leuke moederdag! De moeders zijn flink in de watten gelegd met kadootjes en lieve teksten. De pasta was heerlijk, kan ook niet anders als alles gemaakt is door oma. Ik heb nog kunnen zien hoe goed Camila piano kan spelen.
Toen ik vanmiddag alleen naar het centrum liep merkte ik pas echt hoe anders het hier toch wel is. Je voelt je toch een buitenstaander. En hier zijn echt bijna geen blonde mensen hoor..... Misschien zie je het in Buenos Aires wat meer. Ben ik blij dat ik toch wat minder opval met m'n bruine haar. Helaas was de middag met Iris van korte duur, want het begon al gauw te regenen, terwijl het vanmiddag gewoon heet was! Toch was ik blij dat ik even Nederlands kon praten en haar verhalen ook kon horen. Gelukkig werden we al snel opgehaald door Camila met de auto en waren we gelukkig weer droog.
Nu vind ik het wel weer genoeg, hopelijk vinden jullie m'n blogs leuk, want ik ben voorlopig nog niet klaar.. haha.
Foto's staan op FB.
Besos!
Marlissa
Jullie zullen wel denken, alwéér een reisverslag in zo'n korte tijd? Heeft ze niks beters te doen? Achja, nu heb ik de tijd nog! Morgen beginnen de colleges pas, om half 9..
Zoveel is er nog niet over bekend, alleen dat ik er dan moet zijn. Ik ga met Camila lopend erheen. Het is namelijk best dichtbij, een kwartiertje en je bent er.
Ook zit je dan gelijk in het centrum, perfect dus. Overal winkeltjes, veel mensen en véél auto's.. De winkels zitten allemaal vast aan een autoweg, waardoor het nogal chaotisch overkomt. Fietspaden heb je hier niet en eigenlijk heb ik ook nog geen één fietser gezien, op Ricardo (m'n gastvader) na dan.. haha. Ze vinden het heel fascinerend dat wij fietspaden hebben en sloten.. Nog steeds vind ik het lastig om uit te leggen wat het nou zijn.. Kleine meren? Hm...
Overal suiker bij doen is hier ook heel normaal. De suikerpot staat altijd op tafel. Als je thee of melk wilt drinken of fruit wilt eten, een scheutje suiker is heel normaal. Hetzelfde met zout bij warme maaltijden, alhoewel het in Nederland soms ook heel normaal is (maar niet bij ons thuis).
Ook nu weer staat er wat lekkers voor me neus. Het is bijna 21.00 uur en tot die tijd kan je nog restjes eten, zoals gebak van vanmiddag en een soort van zelfgemaakte truffels. Zometeen zullen we aan het avondeten gaan beginnen.
Helaas gaat oma vanavond weg, want die woont in de provincie Las Pampas, best ver weg van hier. Het zit midden in Argentinië. Ze gaat een busreis maken van 10 uur en wordt dan weer herenigd met haar man, want die zit daar alleen. Om de zoveel maanden komt ze naar La Plata om hier te zijn met de familie (en om te koken en te schoonmaken..).
Vanmiddag heb ik een gezellige lunch gehad met de familie, inclusief de andere opa en oma, dochter en nichtje. Vandaag was Spaans wel aardig lastig, gesprekken waren bijna niet te volgen. Ze praten zo snel en sommige praten heel onduidelijk. Ook de dagelijkse gesprekken zijn lastig, omdat we dat op de uni nooit geoefend hebben. De kleinste dingetjes zijn het moeilijkst. Ik ga proberen me woordenschat flink op te vullen...
Alhoewel, het was een leuke moederdag! De moeders zijn flink in de watten gelegd met kadootjes en lieve teksten. De pasta was heerlijk, kan ook niet anders als alles gemaakt is door oma. Ik heb nog kunnen zien hoe goed Camila piano kan spelen.
Toen ik vanmiddag alleen naar het centrum liep merkte ik pas echt hoe anders het hier toch wel is. Je voelt je toch een buitenstaander. En hier zijn echt bijna geen blonde mensen hoor..... Misschien zie je het in Buenos Aires wat meer. Ben ik blij dat ik toch wat minder opval met m'n bruine haar. Helaas was de middag met Iris van korte duur, want het begon al gauw te regenen, terwijl het vanmiddag gewoon heet was! Toch was ik blij dat ik even Nederlands kon praten en haar verhalen ook kon horen. Gelukkig werden we al snel opgehaald door Camila met de auto en waren we gelukkig weer droog.
Nu vind ik het wel weer genoeg, hopelijk vinden jullie m'n blogs leuk, want ik ben voorlopig nog niet klaar.. haha.
Foto's staan op FB.
Besos!
Marlissa
-
22 Oktober 2012 - 08:21
La Madra:
hoi Marlissa,
Het klinkt allemaal goed wat je schrijft, Je komt niets tekort wat het eten aangaat.... Haha Dat is weer afkicken wanneer je thuis bent, alhoewel het dan Kerstmis is wat inhoud ook veel, en lekkere dingen eten. Ik wens je succes met je eerste dag op de uni daar.
liefst la madra.
-
22 Oktober 2012 - 11:07
Lia:
Inderdaad Marlis, wat leuk dat je weer schreef! En het is ook zo leuk door jouw verslagen mee te genieten van wat erom je heen gebeurt. Over een paar weken, wanneer je dit allemaal terugleest zul je merken hoeveel je leert in die periode dat je daar zit. Overigens, het engels woord voor "sloot" zoals wij het kennen is "ditch". En dat fietsen! Sinds wij een 18 jarige meisje uit Nederland in huis hebben, realiseer ik me weer welk een centrale positie een fiets in het leven van een nederlander heeft. Ik ben ook reuze benieuwd naar hoe je eerste schoolweek bevallen zal - allemaal erg leuk.
En die suiker? Laat die maar staan: denk aan je heupen! Over het (niet) kunnen volgen van een alledaagse spaanse conversatie moet je je vooral niet druk maken: de spaanse taal wordt ongelooflijk snel gesproken en elke dag ga je meer van de conversaties begrijpen omdat je oren er aan gewend raken.
Houd moed! :-)
Veel plezier en succes met alles; we kijken uit naar je volgende blog entry. Liefs Lia x -
22 Oktober 2012 - 16:38
Anne:
Hoi Marlis!
Zo heb ff allebei je berichtjes gelezen, je hebt al heel wat meegemaakt zeg!
Fijn dat je het goed kan vinden met de familie daar dat is toch wel belangrijk.
De cultuurshock zal vast wel minder worden naarmate je daar langer bent, maar wel
grappig om te horen wat de verschillen zijn! Ik ben benieuwd hoe je eerste college zal
zijn en naar je verdere verhalen! Ik blijf je zeker volgen ( vanuit Nederland, jammer genoeg).
Veel plezier en succes op de uni!
Liefs Anne -
22 Oktober 2012 - 20:14
Oma Van Straaten:
Lieve Marlissa,
Wat een leuke verslagen heb je ons gestuurd. Je boft wel dat je in zo'n gezellige familie bent gekomen
vooral met een dochter van jouw leeftijd. Inmiddels zal je al naar de universiteit geweest zijn en heb je weer genoeg om te vertellen.
Zaterdag is Robbin bij ons geweest met Bernard, Jef, Joey, Roy en Per zij hebben heel wat werk in de tuin verricht, veel bomen en struiken gesnoeid. Met z'n allen bij ons gegeten. Patat met tong en schol.
Het was een gezellige dag met goed weer.
Ben je al bekomen van je vliegreis?
Veel liefs o/o te o -
23 Oktober 2012 - 04:16
Marlissa Hilkmann:
Ja klopt mam, als ik terug ben mag ik weer genieten van de kerstdiners!
En blij dat je het leuk vindt, Lia! En ja helaas begrijpen ze maar 10 engelse woordjes ongeveer.. Engels is echt geen optie hier. Gisteren had ik ook een miscommunicatie met het woord "hockey", hier schrijf je het hetzelfde, maar je spreekt het meer uit als goké. Ik snapte er geen bal van..
Haha ja! Heb je het gezellig met Jacqueline? fotos zien er gezellig uit..
En fietsen kun je maar beter laten zoals het is, gewoon niet doen, veel te gevaarlijk hier.. Zelfs als voetganger en bestuurder ben je niet altijd veilig.
Ja denk ik ook Anne! Het is gewoon ff wennen, maar hoe meer je meemaakt en ziet hoe leuker het ook is. Leuk dat je me volgt!X
En wat gezellig oma! Leuk dat ze jullie zo geholpen hebben. Ik dacht al dat jullie dat zouden gaan eten! Lekkerr. Ik heb gelukkig niet zoveel last gehad van jetlag, als je gewoon op de juiste tijd gaat slapen heb je er niet zo'n last van. Vanochtend alleen met de colleges, kon ik niet stoppen met gapen...
groetjes! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
