Playa de Tuyú
Door: Marlissa
Blijf op de hoogte en volg Marlissa
05 November 2012 | Argentinië, La Plata
Oh, wat hebben we weer een geluk gehad!
Een heerlijk weekend strand achter de rug gehad. Mijn gastgezin heeft een apartement bij het strand. Met Camila, haar vriend en Iris zijn we erheen gegaan.
Vrijdagochtend vertrokken vanuit La Plata. Na wat probleempjes.. 9.00 zouden we vertrekken, maar er was iets met een autoband waarvoor ze bijna een uur wegbleven om het op te lossen. Vervolgens toen we al onderweg waren was Nico zijn zonnenbril vergeten.. en moesten we weer terug. Maar goed, we konden naar het strand.
Zo'n drie uurtjes rijden om bij het strand te komen. Want het water bij La Plata is een RIVIER en géén zee.. Het is dan ook de breedste rivier op aarde. Rio de La Plata. Ik vroeg waarom het niet gewoon een baai was en ze antwoorden met dat er twee rivieren samenkomen, ook uit Uruguay, dat er sprake is van stroming én het zoet water is. Dan weet je dat ook weer.
Gedurende hele weg naar het strand 'La Playa de Tuyú' alleen maar groene vlaktes gezien. Het leek een beetje op Nederland, alleen dan net wat mooier.. misschien omdat de zon zo fel scheen.. Hier en daar weilanden vol met dikke, zwarte of bruine koeien. Ook zag je soms wat paarden grazen. Ik dacht dat het verkeer op die oneindige wegen van Argentinië wat minder gevaarlijk zou zijn, maar dit was dus niet het geval. Net zoals in de stad doet iedereen gewoon wat hij wil. Het is hier geen voorang geven, maar nemen. Chaos. In de stad heb je allemaal blokken, dus heel veel punten waar auto's elkaar kruisen en hier zijn gewoon geen regels. Ook niet bij de rotondes. Waar iedereen het ene moment naar links gaat, andere moment rechts, er zijn geen meerdere autobanen, iedereen doet maar wat. De enige regel is dat je moet stoppen voor het stoplicht.
De lange wegen buiten de steden zijn vaak éénbaanswegen. Maar, eigenlijk ook niet, want de 'vluchtstrook' -zo noemen wij het, omdat het er op lijkt- gebruiken zij als rechterbaan. Dus als jij iemand wilt inhalen dan gaat ie rechts rijden naast de lijn dus. Als je problemen hebt met je auto denk ik dat je gewoon maar de berm in moet rijden.. anders word je alsnog aangereden.
Maar goed, de drie uren gingen snel voorbij. Playa de Tuyú is echt een grote badplaats. Hier staan allemaal vakantiehuizen. Van lelijk tot heel mooi en van klein tot groot. Ze zijn ook allemaal verschillend. Wat ons opviel, is dat er zandwegen zijn tussen al de huizen door. Oké, het ligt aan het strand, maar in combinatie met de hangende elektriciteitskabels over de wegen, lijkt het soms net een of andere buitenwijk. Modern ziet het er niet uit. Zodra we in het centrum kwamen, werden de zandwegen vervangen door verharde wegen, alhoewel de kabels er wel nog hingen. Overal lekkere ijszaakjes, restaurantjes en noem maar op. Maar veel was nog niet open, omdat het nog geen vakantietijd is. Toch hebben we ergens een ijsje kunnen scoren. Bij elke ijszaak waar wij geweest zijn - zijn er nog maar drie hoor - kun je kiezen uit verschillende maten bakken, van piepschuim. Raar, toen ik het voor het eerst zag, maar helpt smelten te voorkomen...
Omdat we geen WIFI hadden in ons huisje en we bij sommige restaurantjes WIFI zagen staan op de ramen, kozen we er een uit en gingen ff wat drinken. Wat bleek, werkt die WIFI niet. Voor niks een drankje genomen.. was wat als eerste bij ons te binnenschoot. Haha, zonder WIFI is soms zó moeilijk! Even later de straat afgelopen en ja hoor, ik vond een werkende WIFI. Lekker van geprofiteerd natuurlijk.
Het huisje is superknus, overal hangen dromenvangers, er is veel hout en muffe geur.. Ook mankeert er nogal wat aan het huis. De eerste dag bleek dat het water niet werkte. Dat betekende helemaal géén water, geen douche dus na middagje strand met veel zand.. etc. Gelukkig was het op tijd opgelost. Ook waren de luiken kapot en dat moest opgelost worden, anders kon er ingebroken worden. Ook vielen de keukenkastjes half uit elkaar. Maar het ergste was nog.. Toen we aankwamen wilde Camila de deur openen, maar ze kreeg hem met geen mogelijkheid open. De slot boven was open, maar die van beneden wilde niet. Dat kwam, omdat ze niet wist welke sleutel erop paste. Er waren vijf sleutels die erop konden passen.. Na 80 pogingen uiteindelijk de deur opengekregen en kon ons weekendje toch nog doorgaan.. pfoew. Ik denk dat ze dat slot wel eens mogen vervangen, of eigenlijk wel de helft van het hele huis.
Het strand zelf is behoorlijk uitgestrekt in vergelijking met die van Nederland. Jammer genoeg is het water niet zo mooi helder blauw.. maar eerder een beetje bruinig. Het strand was vooral heel mooi met zonsondergang. Toen leek het water wel blauw..
Ook toen het helemaal donker was zijn we even naar het strand gelopen (zo'n 50 meter). Het was zó mooi! Je kon alle sterren zien, zo helder. Ook zag je de golven. Het was wel heel koud, het koelt aardig af, omdat het nog maar lente is. Maar ja, wat hier lente is, is in Nederland al hartje zomer, zo warm. Alleen de wind maakte het overdag zelfs soms koud. Maar vlak voor de duinen was het heerlijk.
Iris en ik hebben ook aardig wat vrienden gemaakt. Me honden.. Er zijn hier zoveel zwerfhonden, niet normaal! Hier hebben ze wel een aardig goed leven, omdat ze de hele dag op het strand lopen. Ze eten wat vis, wat vissers achtergelaten hebben en spelen in het water. Toch vind ik het wel een zielig verhaal.. mensen laten ze gewoon achter als ze er geen zin meer in hebben. Gelukkig zijn er mensen die ze eten geven. Zoals wij, we hadden nog superveel pasta pesto over en hebben het maar ergens bij het strand gedumpt...
Ook zitten er van die vaaage beestjes in het water, soort van mosseltjes, maar die beestjes die erin zitten kunnen er half eruit.. Nou gadverdamme, ze zaten overal. We kwamen er pas laat achter wat het nou precies waren. Overal zaten gaten in het water. En daar zaten ze onder, dus dan had je er geen last van gelukkig. Maar wel een gek idee dat er daar zoveel van zitten.
Nu ben ik weer in La Plata, gekleurd en al. Ik moet nog eten, het is bijna 22.00 uur. Monica zei al dat ze heel veel eten hebben gemaakt dit weekend, dus ik denk dat ik weer wordt volgestouwd zometeen. En dat terwijl ik al half in slaap val...
Morgen gaan de colleges weer beginnen. Het was een heerlijk rustig weekendje!
Chauuuu
Een heerlijk weekend strand achter de rug gehad. Mijn gastgezin heeft een apartement bij het strand. Met Camila, haar vriend en Iris zijn we erheen gegaan.
Vrijdagochtend vertrokken vanuit La Plata. Na wat probleempjes.. 9.00 zouden we vertrekken, maar er was iets met een autoband waarvoor ze bijna een uur wegbleven om het op te lossen. Vervolgens toen we al onderweg waren was Nico zijn zonnenbril vergeten.. en moesten we weer terug. Maar goed, we konden naar het strand.
Zo'n drie uurtjes rijden om bij het strand te komen. Want het water bij La Plata is een RIVIER en géén zee.. Het is dan ook de breedste rivier op aarde. Rio de La Plata. Ik vroeg waarom het niet gewoon een baai was en ze antwoorden met dat er twee rivieren samenkomen, ook uit Uruguay, dat er sprake is van stroming én het zoet water is. Dan weet je dat ook weer.
Gedurende hele weg naar het strand 'La Playa de Tuyú' alleen maar groene vlaktes gezien. Het leek een beetje op Nederland, alleen dan net wat mooier.. misschien omdat de zon zo fel scheen.. Hier en daar weilanden vol met dikke, zwarte of bruine koeien. Ook zag je soms wat paarden grazen. Ik dacht dat het verkeer op die oneindige wegen van Argentinië wat minder gevaarlijk zou zijn, maar dit was dus niet het geval. Net zoals in de stad doet iedereen gewoon wat hij wil. Het is hier geen voorang geven, maar nemen. Chaos. In de stad heb je allemaal blokken, dus heel veel punten waar auto's elkaar kruisen en hier zijn gewoon geen regels. Ook niet bij de rotondes. Waar iedereen het ene moment naar links gaat, andere moment rechts, er zijn geen meerdere autobanen, iedereen doet maar wat. De enige regel is dat je moet stoppen voor het stoplicht.
De lange wegen buiten de steden zijn vaak éénbaanswegen. Maar, eigenlijk ook niet, want de 'vluchtstrook' -zo noemen wij het, omdat het er op lijkt- gebruiken zij als rechterbaan. Dus als jij iemand wilt inhalen dan gaat ie rechts rijden naast de lijn dus. Als je problemen hebt met je auto denk ik dat je gewoon maar de berm in moet rijden.. anders word je alsnog aangereden.
Maar goed, de drie uren gingen snel voorbij. Playa de Tuyú is echt een grote badplaats. Hier staan allemaal vakantiehuizen. Van lelijk tot heel mooi en van klein tot groot. Ze zijn ook allemaal verschillend. Wat ons opviel, is dat er zandwegen zijn tussen al de huizen door. Oké, het ligt aan het strand, maar in combinatie met de hangende elektriciteitskabels over de wegen, lijkt het soms net een of andere buitenwijk. Modern ziet het er niet uit. Zodra we in het centrum kwamen, werden de zandwegen vervangen door verharde wegen, alhoewel de kabels er wel nog hingen. Overal lekkere ijszaakjes, restaurantjes en noem maar op. Maar veel was nog niet open, omdat het nog geen vakantietijd is. Toch hebben we ergens een ijsje kunnen scoren. Bij elke ijszaak waar wij geweest zijn - zijn er nog maar drie hoor - kun je kiezen uit verschillende maten bakken, van piepschuim. Raar, toen ik het voor het eerst zag, maar helpt smelten te voorkomen...
Omdat we geen WIFI hadden in ons huisje en we bij sommige restaurantjes WIFI zagen staan op de ramen, kozen we er een uit en gingen ff wat drinken. Wat bleek, werkt die WIFI niet. Voor niks een drankje genomen.. was wat als eerste bij ons te binnenschoot. Haha, zonder WIFI is soms zó moeilijk! Even later de straat afgelopen en ja hoor, ik vond een werkende WIFI. Lekker van geprofiteerd natuurlijk.
Het huisje is superknus, overal hangen dromenvangers, er is veel hout en muffe geur.. Ook mankeert er nogal wat aan het huis. De eerste dag bleek dat het water niet werkte. Dat betekende helemaal géén water, geen douche dus na middagje strand met veel zand.. etc. Gelukkig was het op tijd opgelost. Ook waren de luiken kapot en dat moest opgelost worden, anders kon er ingebroken worden. Ook vielen de keukenkastjes half uit elkaar. Maar het ergste was nog.. Toen we aankwamen wilde Camila de deur openen, maar ze kreeg hem met geen mogelijkheid open. De slot boven was open, maar die van beneden wilde niet. Dat kwam, omdat ze niet wist welke sleutel erop paste. Er waren vijf sleutels die erop konden passen.. Na 80 pogingen uiteindelijk de deur opengekregen en kon ons weekendje toch nog doorgaan.. pfoew. Ik denk dat ze dat slot wel eens mogen vervangen, of eigenlijk wel de helft van het hele huis.
Het strand zelf is behoorlijk uitgestrekt in vergelijking met die van Nederland. Jammer genoeg is het water niet zo mooi helder blauw.. maar eerder een beetje bruinig. Het strand was vooral heel mooi met zonsondergang. Toen leek het water wel blauw..
Ook toen het helemaal donker was zijn we even naar het strand gelopen (zo'n 50 meter). Het was zó mooi! Je kon alle sterren zien, zo helder. Ook zag je de golven. Het was wel heel koud, het koelt aardig af, omdat het nog maar lente is. Maar ja, wat hier lente is, is in Nederland al hartje zomer, zo warm. Alleen de wind maakte het overdag zelfs soms koud. Maar vlak voor de duinen was het heerlijk.
Iris en ik hebben ook aardig wat vrienden gemaakt. Me honden.. Er zijn hier zoveel zwerfhonden, niet normaal! Hier hebben ze wel een aardig goed leven, omdat ze de hele dag op het strand lopen. Ze eten wat vis, wat vissers achtergelaten hebben en spelen in het water. Toch vind ik het wel een zielig verhaal.. mensen laten ze gewoon achter als ze er geen zin meer in hebben. Gelukkig zijn er mensen die ze eten geven. Zoals wij, we hadden nog superveel pasta pesto over en hebben het maar ergens bij het strand gedumpt...
Ook zitten er van die vaaage beestjes in het water, soort van mosseltjes, maar die beestjes die erin zitten kunnen er half eruit.. Nou gadverdamme, ze zaten overal. We kwamen er pas laat achter wat het nou precies waren. Overal zaten gaten in het water. En daar zaten ze onder, dus dan had je er geen last van gelukkig. Maar wel een gek idee dat er daar zoveel van zitten.
Nu ben ik weer in La Plata, gekleurd en al. Ik moet nog eten, het is bijna 22.00 uur. Monica zei al dat ze heel veel eten hebben gemaakt dit weekend, dus ik denk dat ik weer wordt volgestouwd zometeen. En dat terwijl ik al half in slaap val...
Morgen gaan de colleges weer beginnen. Het was een heerlijk rustig weekendje!
Chauuuu
-
05 November 2012 - 08:54
La Madra:
Hoi Marlis,
Jij maakt nog eens wat mee haha. Je kan niet zeggen dat het saai is, aan de ene kant ook maar gelukkig anders had je nix te vertellen. Je hebt in ieder geval weer een heel leuk weekend gehad met mooi weer, dat kunnen wij hier niet zeggen. Gisteren heeft het zowat heel de dag geregend en echt heel veel..... Deze week ziet het er ook niet zo best uit. Studeer en dans ze vd week! !!!!!!
Groetjes pa en ma.
-
05 November 2012 - 13:49
Laura:
Zo zo, je leert wel veel hahahhahaha!
Leuk hoor, want een luxe leventje heb jij daar!
En zoals je pappa en mamma al zeggen, geniet er maar van, want zodra je thuiskomt beland je in de kou en de regen! -
05 November 2012 - 13:54
Marlissa:
Hahah ik ken dalijk Argentinië op me duimpje!
Nee het is niet verkeerd! Ja I know.. ik verheug me er al op..
Lekker druk in Olympiada? xxxxxxx -
06 November 2012 - 22:53
Lia:
Hey lieve Marlissa, met heel veel plezier je dagboek update weer gelezen. Het verhaal over de verkeer chaos vond ik frappant; niet het beste land om rijlessen te nemen lijkt me. En die grote dikke koeien produceren natuurlijk het stuk vlees dat jij vandaag of morgen weer op je bord krijgt. Het lijkt me wel gezellig dat je ook wat Nederlanders om je heen hebt. Ik neem aan dat Iris dezelfde opleiding doet als jij? Die mosseltjes die half uit hun schelp komen, daar heb je volgens mij een foto van gemaakt. Ja, ook je foto's bekijk ik met interesse. Die verlaten stranden doen ons aan de stranden hier, buiten groter Perth, denken. En die zwerfhonden? Niet leuk! Nou joh, tot de volgende keer. Zo te lezen kom je je tijd wel door. Ga door met je te amuseren. Tot de volgende update. Liefs, Lia x -
06 November 2012 - 22:53
Lia:
Hey lieve Marlissa, met heel veel plezier je dagboek update weer gelezen. Het verhaal over de verkeer chaos vond ik frappant; niet het beste land om rijlessen te nemen lijkt me. En die grote dikke koeien produceren natuurlijk het stuk vlees dat jij vandaag of morgen weer op je bord krijgt. Het lijkt me wel gezellig dat je ook wat Nederlanders om je heen hebt. Ik neem aan dat Iris dezelfde opleiding doet als jij? Die mosseltjes die half uit hun schelp komen, daar heb je volgens mij een foto van gemaakt. Ja, ook je foto's bekijk ik met interesse. Die verlaten stranden doen ons aan de stranden hier, buiten groter Perth, denken. En die zwerfhonden? Niet leuk! Nou joh, tot de volgende keer. Zo te lezen kom je je tijd wel door. Ga door met je te amuseren. Tot de volgende update. Liefs, Lia x -
13 November 2012 - 10:38
Laura:
Hahaha, dan mag je me alles vertellen! Argentinie lijkt me echt zo leuk!
Maare hier alles prima hoor, t valt wel mee met de drukte :P Zoals we gewend zijn... Maar je wordt wel gemist hoor! :P
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
